सांधण व्हॅली
sANDHAN vALLEY
ठिकाण – सामरड – भंडारदरा - अहमदनगर – महाराष्ट्र – भारत
डोंगररांग – सह्याद्री
प्रकार –
जवळचे गाव – सिन्नर,
संगमनेर, नाशिक, जुन्नर, शिर्डी.
ज्या ट्रेकची मी
बऱ्याच दिवसांपासून आतुरतेने वाट पाहत होते, त्या ट्रेकला जायची संधी अपेक्षा
नसताना चालून आली. ग्रुप होता नेहमीचाच, ‘गिरीदर्शन’ आणि ट्रेक होता.
माझ्या ट्रेक
मोहिमेतला नववा ट्रेक!
सांधण व्हॅली!
०३ डिसेंबर २०१७
रविवार.
इंटरनेटवर या
व्हॅलीचे फोटो पाहिले होते. इतके सुंदर फोटो होते की त्यामुळे खूप दिवसांपासून हा
ट्रेक करायचं मनात होतंच. गिरीदर्शनचा व्हॉट्सअॅपवर पुढच्या ट्रेकचा नेहमीप्रमाणे
मेसेज आला. यावेळेस ट्रेक होता सांधण व्हॅलीचा. वाचून मन एकदम आनंदित झालं. लगेच
मेसेजला रिप्ल्याय केला, की मी ट्रेकसाठी कन्फर्म आहे. लगेच ट्रेकचे पैसेही भरून
टाकले. शनिवारी रात्री १० वाजता नेहमीच्या लॉ कॉलेज रोडवरच्या वाडेश्वर रेस्टॉरंटजवळ
भेटायचे ठरले. ट्रेकची सर्व तयारी करून मी कॅबने ठरलेल्या जागी पोहोचले. काही
वेळातच गिरीदर्शनचे लीडर यायला लागले. हळूहळू बाकीचे ट्रेकमेट्सही आले. ओळखीचं
कोणी दिसतंय का? हे पाहत असतांना काही जुन्या ट्रेकचे ओळखीचे भेटले. मनाला बरं
वाटलं. ११ च्या सुमारास बस आली आणि आम्ही अहमदनगरकडे निघालो. बस सुरू होताच मला
नेहमीप्रमाणेच झोप आली आणि पहाटे अंदाजे ३ वाजता जाग आली असावी. आता थोडाच वेळ
राहिला होता व्हॅलीजवळच्या साम्रद गावात
पोहोचायला. अंदाजे ४ वाजता आमची बस साम्रद गावात
पोहोचली.
तिथेच एका घरात आम्ही
थोडा आराम केला आणि बरोबर ७ वाजता सगळे उठलो. मग आम्ही सगळे फ्रेश झालो, आम्ही
तिथेच नाश्ता केला आणि ट्रेक सुरू होण्याची वाट पाहू लागलो. बाहेर येऊन आजूबाजूचा
परिसर न्याहाळला. लीडर सुशांतला समोर दिसणारे डोंगर कोणते हे विचारलं. समोरच
रतनगडचा सुळका दिसत होता. सकाळच्या कोवळ्या उन्हात काय अप्रतिम दिसत होता तो! मी
प्रेमातच पडले त्याच्या. त्याच्याच थोडं शेजारी उजवीकडे आजोबा गड, डावीकडे
अहमदनगरचं गड त्रिकुट म्हणजे ट्रेकर्सचे आवडते त्रिकुट म्हणजेच अलंग-मदन-कुलंग
दिसले, लांबवर कळसुबाईची डोंगररांग. मी ज्यांना फक्त फोटोत पाहिलं होतं,
पहिल्यांदाच त्यांना इतकं जवळून पाहत होते. एकाच परिसरात इतके गड आणि तेही इतके
जवळ बघून डोळ्यांमध्ये आनंद चमकत होता. काही वेळातच म्हणजे ९ वाजता आमचा सांधण
व्हॅली ट्रेक सुरू झाला. काय सुंदर व्हॅली आहे!
मुंबई-इगतपुरी-घोटी-शेंडी(भंडारदरा)-पांझरे-उडदवणे-साम्रद
गाव या मार्गाने सांधण व्हॅलीजवळ पोहोचता येते. आपण पायवाट काढून सांधणच्या दिशेने प्रस्थान व
४-५ मिनिटे गेल्यावर काहिसं खाली उतरलो की सुरू होतो सांधणव्हॅली क्रॉस करण्याचा
प्रवास. व्हॅलीतला रस्ता
पूर्ण सरळच आहे. पुढे गेलं की थोडा उतार आहे. मध्ये २-३ ठिकाणी छोटी-छोटी तळी तयार
झाली आहेत. एका तळ्यातलं पाणी तर चक्कं मानेपर्यंत आहे. पूर्ण भिजूनच पुढे जावं
लागतं. जाताना आम्ही एकमेकांचा हात धरत ते छोटं तळं पार केलं. पुढे जाऊन खूप फोटो
काढले. मग पुढे उताराच्या आधी असणाऱ्या टप्प्यावर थोडा वेळ बसलो, निसर्गाचं
सौंदर्य न्याहाळत. आजूबाजूला उंचच्या उंच दगडी भिंती आणि मध्ये ती व्हॅली. पूर्ण सावलीत
आहे ती व्हॅली. म्हणूनच तिला सांधणातली व्हॅली असं म्हणतात. इंग्रजीत याला ‘Valley
of Shadows’ म्हणतात. पावसाळ्यात तर पूर्ण व्हॅली पाण्याने भरून जाते. तेव्हा तर
अजूनच मज्जा येत असणार, हे नक्की.
वाट तशी रुंदच म्हणून पावले जपून टाकावी लागतात, कारण
काही मोठमोठे दगडधोंडे,
शिळा पडलेल्या
दिसतात. बर्‍यापैकी आत चालल्यावर व नजर उंचावून पाहिली की लक्षात येते, आपण
थेट डोंगराच्या मधोमध खोदलेल्या भेगेत आहोत. ही भेग जवळपास ४५०-५०० फूट खोल आणि २५
फूट रुंद आणि एक किलोमीटर लांब! हाच आहे सांधण व्हॅलीचा निसर्गनिर्मित राकट
आविष्कार. अधून-मधून अरुंद ठिकाणी डोकावणारी उन्हाची तिरीप अंगावर झेलत, दगडधोंडे
पार करत आपण छोट्या आणि रुंद अशा ओढ्यापाशी येऊन थबकत, तो
पार करताना अगदी छातीपर्यंत पाणी असल्यामुळे बॅगा डोक्यावर घेण्यावाचून गत्यंतर नव्हतं.
मग एकाने आमच्या सगळ्यांच्या बॅगा पलीकडे दगडावर नेऊन ठेवल्या आणि परत येताना त्या
तळ्यामध्ये मनमुराद डुंबलो. एकमेकांच्या
अंगावर पाणी उडवून, मस्ती करत फोटो काढले. अप्रतिम अशा या निसर्गचमत्काराने आपण
अवाक् होतो. ही अरुंद घळ पाणी व ज्वालामुखी यांच्या एकत्रित परिणामामुळे बनली
असावी. पूर्ण सांधण दरीत कधीही ऊन पोहोचत नाही त्यामुळे तेथे कायमच सुखद गारवा
असतो.
ते तळं पार करून
परत त्याच मार्गाने बाहेर आलो आणि आमचा ट्रेक पूर्ण झाला. या ट्रेकची एक
महत्त्वाची घटना जी आयुष्यभर माझ्या आठवणीत राहील, ती म्हणजे त्या पाणी भरलेल्या
तळ्यामध्ये माझा नवा कोरा आवडता ASUS चा मोबाईल भिजून बंद झाला. त्यामुळे मी
काढलेले सगळे फोटो गेले. दुसऱ्या एका ट्रेकमेटच्या मोबाईलमध्ये माझे काही फोटो
काढले होते, ते मी नंतर मागून घेतले. त्यामुळे ट्रेकचे थोडे तरी फोटो मला मिळाले. मोबाईल
खराब झाला याचं दुःख तर होतंच पण ट्रेक छान झाल्याचं समाधान आणि आनंद होता.
अशी ही
सावलीतील, सौंदर्याने नटलेली, वर्षातून एकदा तरी पाहावीशी वाटणारी –
सांधण व्हॅली!
पुन्हा भेटूया
अशाच एका साहसी वळणावर
तोपर्यंत
अलविदा!
पुन्हा भेटूच
अशाच एका साहसी वळणावर
तोपर्यंत
अलविदा!
No comments:
Post a Comment