प्लस व्हॅली! Plus Valley!

प्लस व्हॅली

pLUS  vALLEY

ठिकाण – ताम्हिणी घाट-मुळशी धरणाच्या मध्ये - पुणे – महाराष्ट्र – भारत

डोंगररांग – मावळ (पश्चिम घाट)

प्रकार – कुंडलिका नदीचे खोरे

जवळचे गाव – लोणावळा 

माहुली ट्रेकमुळे मैत्रीण झालेली जया, नेहमीप्रमाणे आम्ही भेटलो होतो तेव्हा तिने मला विचारलं, की “तिचा एक ओळखीचा ट्रेक ग्रुप आहे, ‘वाटसरू ट्रेकर्स’ म्हणून. ते नाईट ट्रेकला जाणार आहेत. तुला जायचंय का?” मी कधी नाईट ट्रेक केला नव्हता, त्यामुळे माहित नव्हतं कसा असतो. विचार केला, नक्कीच खास असणार. म्हणून तिला सांगितलं, “हो मला जायचंय.” मग तिने सांगितलं, की नितीन आणि त्याची बहिण विद्या हे दोघेही त्या टेकला जाणार आहेत, मी येणार नाहीये, तर तू त्यांना फोन कर आणि ट्रेकचे सर्व डीटेल्स विचारून घे.” मग तिने मला नितीनचा मोबाईल नंबर दिला, मी त्याला फोन लावला आणि ट्रेक डीटेल्स विचारले. “ट्रेकचे पैसे मी भरतो, तू नंतर मला ट्रेकला भेटल्यावर दे”, असे त्याने सांगितले.

माझा ट्रेक मोहिमेतला दहावा आणि पहिला नाईट ट्रेक!

प्लस व्हॅली!

१५-१६ एप्रिल २०१७ शनिवार-रविवार.

शनिवारी रात्री शनिवार पेठेतल्या वाटसरूच्या ऑफिसला भेटायचे ठरले होते. पण मला ऑफिस माहित नसल्यामुळे नितीन आणि विद्या मला अलका टॉकिजजवळून पिक अप करणार असं ठरलं. ऑफिस सुटल्यावर मी जयाला जवळच्या बागेत भेटले, कारण पिक अपला अजून भरपूर वेळ होता. मग तिथे आम्ही दोघी गप्पा मारत बसलो होतो. नितीनचा फोन आल्यावर जया तिच्या घरी गेली आणि मी अलका टॉकिजजवळ जाऊन उभी राहिले त्या दोघांची वाट पाहत. १५-२० मिनिटांत ते दोघं आले आणि मी त्यांच्यासोबत त्यांच्या कारमध्ये बसून आम्ही वाटसरूच्या ऑफिसला पोहोचलो. तिथे पोहोचल्यावर मी माझे ट्रेकचे पैसे नितीनला दिले. अजून काही ट्रेक सवंगडी यायचे होते. १ तास आम्ही तिथेच बसून होतो. सगळे ट्रेकर्स आल्यावर आम्ही ट्रेक बसमध्ये बसलो आणि प्लस व्हॅलीच्या दिशेने निघालो. आम्ही सर्व ट्रेक सवंगडी मिळून १०-१२ जण होतो.

रात्री अंदाजे १.३० च्या सुमारास आम्ही प्लस व्हॅलीच्या वर पोहोचलो असू. बसमधून खाली उतरल्यावर लीडर विवेक रानडे सरांनी ट्रेकच्या सूचना दिल्या. नाईट ट्रेक असल्यामुळे खास सूचना दिली, की “कोणीही ग्रुप सोडून जाऊ नये.” सगळ्यांनी आपापले टॉर्च बाहेर काढले. पोर्णिमा जवळ होती की त्या दिवशी पोर्णिमा होती आठवत नाही, पण चंद्राचा प्रकाश प्रखर पडला होता. आजूबाजूला अंधार असल्यामुळे फक्त डोंगराच्या कडा दिसत होत्या. पहिलाच नाईट ट्रेक आणि यावेळेस आधी चढाई नव्हती, तर आधी उतरायचं आणि मग चढायचं होतं, त्यामुळे मला खूप वेगळं आणि एक्ससाईटेड वाटत होतं. सुरुवातीला १० पावलांपर्यंत मातीचा उतार व नंतर शेवटपर्यंत फक्त ‘रॉक पॅच’. दगडापुढे दगड, फक्त दगड. रॉक क्लाइम्बिंगसाठी परफेक्ट ठिकाण. ट्रेक रूट असा आहे, जसे की कोणीतरी दगडावर दगड रचून ठेवल्यासारखे वाटते. एका दगडावरून दुसऱ्या दगडावर, असे करत पूर्ण खालपर्यंत उतार आहे. रात्र असल्यामुळे फोटो काढण्याचे लक्षात आलेच नाही आणि एका हातात टॉर्च धरून तोल सांभाळून खाली उतरण्यामध्येच सगळा वेळ गेला. आम्ही सगळे २ तासात पूर्ण खाली उतरलो. तोपर्यंत पहाटेचे ४ वाजले होते. खाली आल्यानंतर ठरले होते, की सकाळी ६ वाजेपर्यंत खालीच आराम करायचा आणि देवकुंड धबधब्याच्या सुरुवातीला असलेल्या तळ्याला पाहून मग परत निघायचं. त्याच्यापुढे जायचं असेल, तर रोप आणि रॅपलिंगशिवाय शक्य होत नाही. पुढे तो रस्ता देवकुंड आणि शेवटी भिरा गावातून बाहेर पडतो. पण एका अनपेक्षित घटनेमुळे आमचा ठरलेला प्लॅन आम्हाला बदलावा लागला. झालं असं, की आम्ही ४-५ जण तळ्याकडे जाऊन पाहूया म्हणून थोडं पुढे गेलो. तरी आमचे लीडर – विवेक रानडे सर यांनी आम्हाला सांगितले होते, की इतक्या पहाटे तळ्याजवळ जाऊ नये, जंगली श्वापदं पाणी प्यायला येतात. पण आम्ही अती हुशार, “काही होत नाही ओ सर”, असं म्हणून तळ्यावर जायला निघालो. आमच्यापैकी २ जण थोडं पुढे तळ्यावर पोहोचले आणि त्यांनी टॉर्चने पुढे पाहिलं. तर काय! ४ पायांचं श्वापद दिसलंच. आम्ही बाकीचे थोडं मागे होतो. ते दोघं परत मागे का फिरले, म्हणून आम्ही विचारलं, तर ते म्हणाले, “४ पायांचं काहीतरी पाठमोरं दिसलं आहे, आपण इथून परत गेलेलंच बरं.” आमची भीतीने तारांबळ उडाली होती. आम्ही तिथूनच परत फिरलो आणि बाकीचे जिथे आराम करायला बसले होते तिथे पोहोचलो. आम्ही मग लीडरना सगळी हकीगत सांगितली. ते म्हणाले, “मी सांगत होतो जाऊ नका, पण ऐकलं नाही माझं, झाली ना फजिती.” सगळे हसले. पण मग आम्ही सकाळपर्यंत तिथे आराम करण्याचा विचार बदलला. आम्ही लगेचच वरती चढायला सुरुवात केली. चढताना अंग खूप दुखत होतं माझं. कारण मी प्रथमच रॉक क्लाइम्बिंग केलं होतं, त्यामुळे त्याचा त्रास जाणवत होता. पण संपूर्ण शरीराचा उत्तम व्यायाम झाला. सकाळी ७ पर्यंत आम्ही वरती पोहोचलो. पहाटेच्या अंधारात आजूबाजूचा जो परिसर दिसला नव्हता, तो पाहून मन प्रसन्न झालं. वरून त्या ‘प्लस व्हॅली’कडे पाहताना काय सुखद वाटलं म्हणून सांगू. निवे गाव आणि लोणावळ्याचा फाटा मागे टाकून थोडं पुढे गेलो की घाटातून प्लस-व्हॅली दिसते. चार दऱ्या एकत्र येऊन अधिकच्या आकाराचं चिन्ह तयार झालंय, म्हणून ह्या दरीला प्लस-व्हॅली असं म्हणतात.

रॉक क्लाइम्बिंगचा उत्तम अनुभव करून देणारी, आजूबाजूच्या निसर्गरम्य  सौंदर्याने नटलेली, डोळ्यांना तृप्त करणारी अशी – सुंदर

प्लस व्हॅली!

पुन्हा भेटूया

अशाच एका साहसी वळणावर

तोपर्यंत

अलविदा!